Nu even iets anders: China, Chinezen en hygiëne
Door: Li-Anne
Blijf op de hoogte en volg Li-Anne
10 Oktober 2016 | China, Peking
Ik zou toch durven te zweren dat ik tussendoor nog iets had geschreven... Niet dus, maar niet getreurd want nu wel!
Omdat ik net verhuisd ben en een absurde hoeveelheid schrobben, vegen en poetsen achter de rug heb, ben ik nu helemaal vol van dit onderwerp. Ik ben in verschillende hygiënisch extremistische landen geweest. Van de klinische schoonmaakgekte in Japan, tot de vuilnisbeltachtige hopen waar de Indiase bevolking tussen leeft.
In China is het niet extreem schoon en vrij vies. Dit uit zich op twee manieren. Ten eerste wordt er gewoon best veel afval gegooid. Plastic flesjes in rivieren, verpakkingen in de berm, sigaretten op elke stoep etc. Ten tweede wordt er veel geveegd, met vieze objecten. Een dweil die het al lang geleden had opgegeven om wit te zijn of te blijven. Een bezem die voor binnen en buiten wordt gebruikt. De wc en de keuken krijgen ervan langs met hetzelfde doekje.
Nu is dit in zekere zin natuurlijk best goed voor je weerstand. Bovendien ziet een groot deel van de plekken er wel schoon uit. En het feit dat er gewoonweg zoveel mensen zijn, betekent dat constant boenen en vegen daadwerkelijk gebeurt. Maar verspreiding van ziektekiemen en bacteriën is ook wel gegarandeerd. En soms vraag je je af hoe efficiënt het is. In de herfst worden wel alle blaadjes opgeveegd, maar de sigarettenpeuken gewoon door de wind meegenomen.
Als we kijken naar de privé situatie van de meeste Chinezen, valt op dat er toch wel een ander beeld is van hygiëne dan we in het Westen gewend zijn. Het werkt een beetje op deze manier: 1. Schoonmaken gebeurt. 2. Als iets schoon uitziet, is het schoon. 3. Onderhoud is niet nodig. Dit leidt ertoe dat veel woningen stoffig, verkapt vies en slecht onderhouden zijn.
Nu was ik in Nederland eigenlijk ook wel lui. Mijn lange zwarte haren stonden erom bekend overal waar ik ging te vallen, dus vooral in mijn kamer ontstond hierdoor wel een mooi tapijt. Het stof en de wens om toch in een redelijk schoon huis te leven, leiden er in Beijing toe dat mijn woonruimte gemiddeld wel schoner is dan die in Nederland was. Dus zo levert de Chinese cultuur omtrent hygiëne voor mij als bewoner en voor mijn bezoekers een schoner huis en blijdschap op!
Omdat ik net verhuisd ben en een absurde hoeveelheid schrobben, vegen en poetsen achter de rug heb, ben ik nu helemaal vol van dit onderwerp. Ik ben in verschillende hygiënisch extremistische landen geweest. Van de klinische schoonmaakgekte in Japan, tot de vuilnisbeltachtige hopen waar de Indiase bevolking tussen leeft.
In China is het niet extreem schoon en vrij vies. Dit uit zich op twee manieren. Ten eerste wordt er gewoon best veel afval gegooid. Plastic flesjes in rivieren, verpakkingen in de berm, sigaretten op elke stoep etc. Ten tweede wordt er veel geveegd, met vieze objecten. Een dweil die het al lang geleden had opgegeven om wit te zijn of te blijven. Een bezem die voor binnen en buiten wordt gebruikt. De wc en de keuken krijgen ervan langs met hetzelfde doekje.
Nu is dit in zekere zin natuurlijk best goed voor je weerstand. Bovendien ziet een groot deel van de plekken er wel schoon uit. En het feit dat er gewoonweg zoveel mensen zijn, betekent dat constant boenen en vegen daadwerkelijk gebeurt. Maar verspreiding van ziektekiemen en bacteriën is ook wel gegarandeerd. En soms vraag je je af hoe efficiënt het is. In de herfst worden wel alle blaadjes opgeveegd, maar de sigarettenpeuken gewoon door de wind meegenomen.
Als we kijken naar de privé situatie van de meeste Chinezen, valt op dat er toch wel een ander beeld is van hygiëne dan we in het Westen gewend zijn. Het werkt een beetje op deze manier: 1. Schoonmaken gebeurt. 2. Als iets schoon uitziet, is het schoon. 3. Onderhoud is niet nodig. Dit leidt ertoe dat veel woningen stoffig, verkapt vies en slecht onderhouden zijn.
Nu was ik in Nederland eigenlijk ook wel lui. Mijn lange zwarte haren stonden erom bekend overal waar ik ging te vallen, dus vooral in mijn kamer ontstond hierdoor wel een mooi tapijt. Het stof en de wens om toch in een redelijk schoon huis te leven, leiden er in Beijing toe dat mijn woonruimte gemiddeld wel schoner is dan die in Nederland was. Dus zo levert de Chinese cultuur omtrent hygiëne voor mij als bewoner en voor mijn bezoekers een schoner huis en blijdschap op!
-
11 Oktober 2016 - 10:09
Francy :
Dag lieve Li-Anne,
Nu ga ik dan openbaar op je blogpage, want vind het wel fijn om een bericht van je te ontvangen!
En je schrijft zeer verhalend waardoor ik een mooi beeld heb gekregen van je belevenissen aldaar. Jammer dat we elkaar niet gezien hebben toen je hier was. Ik begrijp natuurlijk je volle agenda als je even in Nederland bent.
Hier is er veel minder te vertellen wat betreft reizen, alhoewel ik net terug ben van gezellig reisje Madrid en omgeving!
Mocht het doorgaan dan kom ik in januari of februari naar Bangla Desh en zit ik relatief dicht in de buurt, dat wil zeggen, Azië!
Er moet eerst een bevestiging komen van het bedrijf aldaar.
Hier is het kinderboekenweek en oma gaat deze week voorlezen uit het boekje "Mama kwijt", over een uiltje dat uit de boom valt en op zoek gaat!
Met schattige tekeningetjes.
Vanavond een dansvoorstelling, ik kan niet zeggen dat ik me verveel!
Lieve Li-Anne, wachten is nu op een volgend verhaal van jou,
Dag dag Francy
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
